90'larda üniversite öğrencisi olmak

internetin ve cep telefonunun yaygın olmadığı, arkadaş ilişkilerinin çok daha sağlam olduğu bir dönemde öğrenci olmaktır. bu kuşağın sonlarına yetişebilen bir kişi olarak kesinlikle diyebilirim ki her şey çok daha samimi ve her şey çok daha insancaydı. stüdyo evler çıktı, 1+1 evler peydah oldu ve mertlik bozuldu.

daha birikimli akademisyenlere, daha idealist sınıf arkadaşlarına denk gelmiş olmaktır. insanların tartıştığı en cahilce soru bile "uzayda hayat var mı"ydı, gerisini siz düşünün...
özlemek, hem de çok özlemek...