Alpay`ın unutulmaz şarkısıdır.
Gün doğarken her sabah
Bir kız geçer kapımdan
Köşeyi dönüp kaybolur
Başı önde yorgunca
Fabrikada tütün sarar
Sanki kendi içer gibi
Sararken de hayal kurar
Bütün insanlar gibi
Bir evi olsun ister
Bir de içmeyen kocası
Tanrı ne verirse geçinir gider
Yeter ki mutlu olsun yuvası
Dışarıda yağmur başlar
yüreğinde derin sızı
Gözlerinden yaşlar akar
Ağlar fabrika kızı
Oysa yatağında bile
Bir gün olsun uyku girmez
İhtiyar anası gibi
Kadınlığını bilemez
Makinalar diken gibi
Batar her gün kalbine
Yün örecek ellere
Her gün geçim derdinde