anne ve babanın ilk çocuk deneyimi olunduğundan kişi için talihsizlik olabilecek durum.
(bkz: deneme tahtası)
evin ilk çocuğu olmak
lk göz ağrısı olmaktır. ana-baba, ana-babalığı ilk defa bu ilk çocuk ile tattığından daha değerli gibi gelir her zaman insanlara. tabii bu diğer kardeşlere pek hissettirilmez/söylenmez/dile getirilmez/konuşulmaz. söylediği/dediği hemen hemen itiraz edilmeden yapılan bir varlıktır büyük çocuk. ana-babanın acemiliklerini attığı bir varlıktır aynı zamanda. "tekrar çocuk olmak" gibi bir sürü duyguyu yaşatandır. daha sonra 2 veya 3. çocuklarda artık "tecrübe" var olduğundan, bu duygu pek hissedilmez ana-baba tarafından. velhasıl, çaktırmasalar da yeri hep ayrıdır.
evin en büyük çocuğu ve sorumluluk sahibi çocuğu olmaktır. Bazen ailelerin ilk çocuk heyecanını hatalarını bir deneme tahtası gibi üzerilerinde denedikleri çocuktur da denilebilir.
ikinci çocuk geldiğinde her zaman ikinci plana atılan olmaktır.
ikinci çocuğun yapılıp yapılmayacağına karar verme sebebi olmaktır.
bu iyi olmuş, bundan bir tane daha yapalım
ya da
bunun gibi bir tane daha yapmayalım gibi.
bu iyi olmuş, bundan bir tane daha yapalım
ya da
bunun gibi bir tane daha yapmayalım gibi.
evin tek çocuğu olmak durumu var ise aynı zamanda evin son çocuğu olmaktır.