kar yağışına özlem duymak

mevsimlerin de dengesini kaybettiği bugünlerde, kış başlarken lapa lapa karı görmüş bir neslin geçmişe özlem duymasıdır.

Sobayla cayır cayır ısınan bir odada, pencere kenarında bir masada oturmaya, o masadaki kahveye, kurabiyeye ve kallavi bir kış romanına duyulan özlemi de beraberinde getiren özlemdir.

kuraklık kapıya dayanınca, hasretle anılan durumdur.

özlem duymanın ötesinde, sanki geçmişte kalan ya da hiç yaşanmamış bir masalmış gibi anımsamaktır.

kışın "bir gelmedi şu yaz" diye ağlanmadığı sürece tutarlı olan özlemdir.

güzeldir kar yağışı.

iki ucu boklu değnektir. bir yandan karın yağmasını istersin diğer yandan durumu kötü olanlara üzülürsün. askerde nöbet tutanı falan var bunun.