Genel anlamda korkunun görüldüğü hissedildiği bir eylemin izlenimidir.
Tabi bu düşüncenin sebebi katılımcıların coşkusu değil yaşa ve bağlı bulundukları sınıflara dair açıkça görünen şekli durumdur.
Şöyle ki kitle lise ve üniversiteli gençlik ile yoğunlukla emekli olmuş ya da o duruma gelmiş kişilerden oluşuyordu. Gençlik içindeki ateşi yine ortaya koymuş alanı senlendirmistir. Büyük yaşlılar ise yaşlarının verdiği yorgunluklarını daha durgun ama bir o kadar heyecanlı olarak alandaki yerini almıştır.
Burada mesele aktif çalışan kitlenin alanda çok az bir yer kaplamasıydı. Sol-sosyalist-devrimci örgütlenmeler aktif çalışan daha açıkçası 30-50 yaş arası kitleye ulaşamamış mıdır? Sanmıyorum. Elbet bu kitle içerisinde de 1 Mayıs'ta yerini almak isteyen kişiler vardı ama özel sektörün 1 mayısı tatil olarak görmemesi kamu çalışanlarının ise fişleme korkusu onları alandan uzak durmaya zorlamıştır.
Siyasi iktidarın zorlamalariyla mitinge ya da benzer aktivitelere götürülen kişiler burada adı konulmayan zorlamalar yüzünden alana çıkarmamıştır. Bu durum eğitim-sen li bir bir öğretmenin ağzından duyulmuştur.
Özetle baskı da olda, korku da olsa 1 Mayıs Giresun'da da eyleme dönüşmüstür.