ha deyince kalkılan, ha deyince zıplanılan lise yıllarının geride kaldığı, bunun yerine ders çalışılmayacağı bilinse de evdekilerin
- bak yine ders çalışmıyorsun
- ya sana ne anne ya, ben çalışıyorum
gibi gereksiz tepkileriyle ve mahalle karılarının sınav hakkında soracakları alakasız sorularla muhatap olmamak ve böylece daha fazla kasılmamak için evden hemen hemen hiç çıkılmayan bir dönemdir... öncelikle bu duruma alışmanın kendisi bile oldukça zordur; o kadar yıl gece 12 den aşağı eve girmedikten sonra sırf sınav var diye gündüzün ortasında bile eve kapanmak...
insan hayatında yaşanan bu ani değişim kafa bulanıklığının esaslıca ilk tohumlarının yeşermeye başlamasına neden olur (zaten sistem de tam olarak bunu hedeflemektedir)
sınavın yarattığı dayanılmaz baskı ile ders çalışmak eskisinden de iğrenç geldiği için kişi kendisini şiir yazmak, sabaha kadar boş boş müzik dinlemek ve hayal kurmak gibi değişik uğraşlara adar...
sınav bittiğinde ise kişi artık eski kişi değildir... (belki de istenen bu olduğu üzere)