geçici duygu yanılsamasıdır... savaşların gölgesinde aşktır...
aşarılı, güçlü ve mutlu olmanın tüketime indirgendiği çağın romantizmi: çağın kendisi gibi egonun ne kadar kısa zamanda tatmin edilip edilmediği mevzusuna dönüşmüştür. 21. yüzyılın insanı yalnızdır. facebook'ta 100'lerce arkadaşı vardır ama mesleğinden, sınav notlarından ya da geyik yapmaktan öte bir şeyler paylaşabileceği kimsesi yoktur. güneşin doğuşunu, alacakaranlığın huşusunu, çiçeğin kokusunu, çocuğun neşesini unutmuş olduğu halde sorduğunda "mutluyum", "iyiyim sen nasılsın?" cevabını verebilen insandır. çünkü farkında olarak ya da olmadan kanıksamıştır mevcut durumu. yalandan gocunmayan, yalanın gerçeklik olmasına alışmış, hayatı kendisine evriltmekten vazgeçmiş bir halde köşe kapmaca oynamaktadır hayatla.
tüm bunlardan geriye kalan: ego tatmin olmadan önce anlam verilen ve değer biçilen şeyler-buna döküldüğü an buharlaşan göz yaşları da dahildir-in , ego tatmin edildikten hemen sonra birer birer sorgulanır hale gelmesidir. mükemmeliyetçiliği saplantı haline getirmiş olan insan zihni, hali hazırda 4 4'lük olmayan beşerde kusur arama operasyonlarına girişir olmuştur.
sonuç: sado mazo duygu yanılsamaları, eş dost sohbetlerinde ya da şu an yapmakta olduğum gibi, sanal ortamlarda dert yanarak sağaltım yaşamak olmuştur.
skmişim ben bu yüzyılı da romantizmini de afedersiniz.
--- ---
bugünlerde…
mallarımız arttı, keyfimiz azaldı.
daha büyük evlerde kalıyoruz, daha küçük ailelerde yaşıyoruz.
konforumuz arttı, zamanımız daraldı.
diplomamız bol, sağduyumuz az.
uzmanlıklar arttı, sıkıntılar çoğaldı.
ilaçlar peynir ekmek gibi, hastalıklar arttı.
sorumsuzca para harcıyoruz, az gülüyoruz.
trafikte çok hızlıyız, çabuk parlıyoruz.
akşam geç yatıyor, sabah yorgun uyanıyoruz.
az kitap okuyor, çok tv izliyoruz, çok konuşuyoruz, az gönül veriyoruz ve çok fazla yalan söylüyoruz.
varlığımız artırdık, değerlerimizi yitirdik.
para kazanmayı öğrendik, yuva kurmayı beceremedik.
hayata yıllar ekledik, yıllara hayat katamadık.
aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz, komşuya geçmek için karşıya geçemiyoruz.
uzaya ulaştık, ruhun derinliklerine ulaşamıyoruz.
havayı temizledik, ruhları kirlettik, temizleyemiyoruz.
atomu parçaladık, önyargıları yıkamadık.
daha çok plan yapıyoruz, daha az sonuç alıyoruz.
acele etmeyi öğrendik, sabırlı olmayı asla.
gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı.
tanıdıklar çoğaldı, dostlar eksildi.
çabalar arttı, mutluluklar azaldı.
bilgisayar ağları kuruyoruz, bilgi otoyolları inşa ediyoruz, kendi aramızdaki iletişimde zorlanıyoruz.
“dünya barışı” der, silahlanırız!
daha mutlu olmak için “somurtarak” çalışırız bugünlerde.
eve çift maaşın girdiği, çiftlerin boşandığı…
güzel evlerin yuva olmadığı…
kısa seyahatlerin, kâğıt mendil gibi ilişkilerin… yıka çık gönüllerin…
kilo kilo dertlerin ve her derde deva vitaminlerin…
vitrinlerin dolu, gönüllerin boş olduğu günlerde yaşıyoruz!
bugünlerde...
--- ----