bol ağlamalı, çileli filmlerdir. küçük emrah ve küçük ceylan filmlerinin temel mantığı. hep acı çeken insanların hayatları konu edilir.
vakti zamanında bu tip filmlerle halk o kadar uyutuldu ki gecekondusunun tavanı akarken, ekmek aslanın ağzında deyip evine ekmek getirmede zorlanırken gülcan'ın kırmızı ayakkabılarını kendisine dert etmiş ve buna ağlamıştır. bir dönem neredeyse gişe yapmış tüm filmler "acıklı" filmlerdi emrah annesine " taş değilsin toprak değilsin hele benim anam hiç değilsin" dediğinde sinemada haykırışlar duyulduğu söylenir.