gelişen adli, siyasi ve toplumsal olaylar etrafında gücü olanın gücüne göre kanun çıkarabildiğine, olayların önem sırasının, olayların önemine değil de kişilerin önemine göre şekillendiğini (kendi yurttaşı olan çocuklar palalılarca ölürken rabia`ya ağlayan başbakan vs. dershanelerin ölüm kalım meselesi haline getirilmesi) gören bünyenin `adalet=güç` mevzusunu anlamasıyla yok olan algıdır. artık mahkeme kazanmak da haklı duruma çıkmak da güç ve parayla alakalıdır. böyle bir durumda ne önemi kalır ki hem `küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak` diye bağırsak; ya da bağırmasak... bağırttırıyorlar zaten...