cahit külebi'nin güzel bir şiiri.
önce kristof kolomb buldu amerika'yı,
sonra biz.
umutlar azaldı, günden güne, mutluluklar
ve ekmeğimiz.
bir çocuk ağlarsa dağ başında
gözyaşında amerika akar.
vurdularsa birini, kanı şorladıysa
bilin ki o kurşunlarda amerika var.
kişi kişiye köle tutulduysa, asıldıysa
darağaçlarında amerika var.
ama biz yine de direneceğiz
sonuncumuza kadar.