tasa, kaygı, endişe, ruhsal acı, kaygılı korku anlamına gelen almanca terim.
varoluşçu filozofların insan yaşamının, psikolojinin ya da doğalcı psikolojinin asla anlayamayacağı bir boyutu olduğunu açıklıkla ispat ettiğine inandıkları temel bir yaşantı.
özellikle varoluşçu felsefe açısından, şeylerin, nesnelerin belirsizliğinin ve anlamsızlığının bilincine varan ve yaşamla, içinde kişisel seçimin özsel olduğu ve kararların sorumluluğunun şöyle ya da böyle taşınmasının gerekli bulunduğu bir alan karşı karşıya gelen varlıkların temel gerçekliği diye tanımlanan zihinsel karmaşa hali; içinden çıktığı hiçliği ve yöneldiği belirsiz bir geleceği derinden derine duyumsayan insanın geçmişle gelecek, varlıkla hiçlik arasında havada kalan varoluşunun belirsizliğini, durumunun anlaşılmazlığını ve hayatın saçmalığını görerek yaşadığı derin umutsuzluk ve dolayısı ile iç sıkıntısı hali.