ebeveynin gözünde asla büyümemek

sevip okşama kısmı ne kadar hoş olsa da, genellikle can sıkıcı olan bir durumdur. artık kendi kararlarınızı alabilecek mantık düzeyine eriştiğinizi bir türlü kabullenmek istemezler, kendi yaşam deneyimlerinden yola çıkarak düşünür, onlarınkine kıyasla ne kadar küçük olursa olsun sizin de kendinize göre bir yaşam tecrübeniz olduğunu anlamakta zorlanırlar. bu nedenle de sizi hep eleştirir, doğru olduğunu düşündükleri şekilde davranmanızı isterler. ama her ne olursa olsun kabus görüp korku içinde uyandığınızda annenizin gözlerinden uyku akarken saçlarınızı okşaması size hep aynı güven duygusunu yaşatır, ve sırf bu yüzden tüm tartışmalar unutulabilir...

fizyolojik olarak imkansız olsa da istisnasız her annenin yaptığı davranıştır.
'sen hala benim kücüğümsün' lafı bazen deli ederken bazen gülümsetir, yine de güzeldir işte.