insanı çocukluk anılarına götüren detaylardan biridir. sınıfın orta yerine doğru kurulmuş olan kocaman bir soba vardı. sabahları sobayı nöbetçi öğrenci öğretmenin yardımı ile yakardı. sınıf hamam gibi olurdu. sıcağı çok seven kedigillerden gelme olan tosuncuk arkadaşlarımız sobaya daha yakın yerde oturmaya çalışırdı. içinden çıt çıt sesler gelirdi. beslenme saatinde yenilen portakalların kabukları sobanın üzerine konulurdu sınıfa güzel bir esans versin diye. vay be...