normal olduğu halde anormal olmaya özenmek

metrekareye düşen anormal insan sayısının çok olduğu yerlerde "normal" olan vaziyet. çoğunluğun çıldırdığı bir yerde aklı başında kalabilme mücadelesi verilirken anormal olmakla itham edilmek durumu.

- yılbaşında ne yapıyorsun?
- hiçbir şey...
- neden?
- diğer günlerden bir farkı yok ki...
- sen de bir bok anlamıyorsun hayattan!...

yukarıdaki diyalogda soruyu soran kişi insan yerine konmuş, sorduğu sorunun samimi cevabını almış ama cevaplayan kişi hayattan bir bok anlamamakla itham edilmiştir... sanırsam en iyisi, böyle bir soruyla karşılaşıldığında soran kişiyi ciddiye almayıp (böyle yaparsanız normal sayarlar sizi!)

- hiiiç, arkadaşlarla içicez falan işte (senle olamam o gece yavrum!)
- tühh, ben de beraber olurduk diyordum...
- seneye inşallah...

tadında normal(!) cümlelerle baştan savıp normal(!) kalmaktır...

insanların davranışları ruhlarına yapıştığı için bir süre sonra özenmekten çıkarak benzemek ve ötesine gitmesi ile sonuçlanabilecek olan seçim.

(bkz: rahat batması)