sözsüz iletişim yollarının birisidir. farklı bedensel temaslar kurarak, karşımızdakine çeşitli mesajlar vermeye çalışırız. örneğin, birisinin elini öpüp başımıza koyduğumuzda, onun bizden büyük/üstün olduğunu kabul ettiğimizi gösteririz. el sıkıştığımızda, karşımızdakini kendimize -en azından bir ölçüde- eşit kabul ettiğimizi göstermiş oluruz. karşımızdakinin dostluğunun bizim için özel bir önemi olduğunu göstermek istediğimizde, elini avuçlarımızın arasına alarak, sıkarız. bir başka dostluk gösterme şekli karşımızdakinin koluna, omzuna, dokunmak, yakasındaki görünmeyen tozları silmektir. diğer sözsüz iletişim şekilleri gibi bedensel temasın anlamı kültürden kültüre değişebilir. örneğin ülkemizde iki erkeğin, özellikle gurbete çalışmayan giden genç erkeklerin el ele, kol kola dolaşmaları bir dostluk ifadesi olarak kabul edilip yadırganmazken, bazı ülkelerde, cinsel içerikli bir gösteri olarak yorumlanabilir (Dökmen, 1995, s.29).
bedensel temas
anadolu coğrafyasındaki adı dürtmek olan kavramdır. bu topraklarda şunu yaşamayan yok gibidir;
(bkz: bacaklara dürterek bir şeyler anlatmak)
(bkz: bacaklara dürterek bir şeyler anlatmak)