okul ve iş yeri gibi yerlerde yaşandığı göze çarpan bir abukluktur. insan vardır, 2 kelam muhabbetiniz yoktur gerçekte. insan vardır, beraberce oturup bir bardak çay içmişliğiniz de yoktur. ama nedense, önceden aynı dersi beraberce almak gibi nedenlerle bir şekilde önceden tanıştığınız ve bu kategoriye giren bazı insanlarla sürekli tuvaletlerde karşılaşırsınız. ya siz girerken o çıkmaktadır, ya da o girerken siz çıkmaktasınızdır. arada 1 2 dakikalık tuhaf bir kesişim olur. ağzınızda sigara, aynanın karşısında kemerinizi, pantolonunuzu, gömleğinizi düzeltirken arada laf yetiştirirsiniz. ya bir hocadan bahseder ya da derslerin nasıl gittiği üzerine havadan sudan laf atarsınız. ama yine de, arada bir menfaat ilişkisi de olmadığından seversiniz bu insanlarla yapılan muhabbeti. evet, mekan belki biraz saçma ama, havadan sudan da olsa yine de karşılıksız bir gülümsemenin yükselmesi güzel kılar bu muhabbetleri.
bir muhabbet yeri olarak umumi tuvalet
çok çalışanlı ve yoğun iş tempolu yerlerde gözlemlenen haldir. görmüşken iki laf atayım arayı soğutmayayım mantığının sonucudur.
(bkz: ayaküstü muhabbet etmek)
(bkz: ayaküstü muhabbet etmek)