sahne tozu yutmak

dönüşü olmayan bir yola girmek gibidir. insan bir kez karşılaşmaya görsün, aylar süren hummalı bir çalışma sonucunda oyunu sahneye koyabilmek, arkadaşlarınızın parlayan gözleri, oyunun sonunda "kazasız belasız bitti" terini silebilmek, öpüşmeler, kutlamalar ve o güzel sevincin verdiği huzur... sizi anlayan insanların o anlamlı bakışları... vazgeçmesi zor bir tozdur; yutana deli gömleği giydirmek gerekir.

ilk başlarda o tozu yutmadan bir yerlere gelemeyeceğiniz gerçeği.

tiyatro sahneleri çok fazla temizlenmediği için gelişen hadisedir.
imza: mal beyanı.