yurdum insanının genlerinin en derinine işlemiş olan`bak abi ben şunla bunla çok samimiyim` hadisesinden dolayı gerçekleşen hadisedir. nedense toplumca severiz biz bu işleri; mahallenin kasabıyla, bakkalıyla, manavıyla, muhtarıyla çokça samimiymiş görüntüsü çizmeyi. ve dahası, severiz de, toplumda sevilen sayılan kimselerle iyi ilişkilerimizin biliniyor olmasını. hatta, gücümüz yetiyorsa, gider belediye başkanıyla falan tanışırız.
neyse yav, konu alkolizm, nereden geldik belediye başkanına.
iyi orta gol getirir mi bundan pek emin değilim ve sizi bilmem ama, ben çok rastladım şu diyalog biçimine.
- bu akşam size gidelim abi.
- o güzel, film de izleriz. bizimkiler de olur hem.
- bira da alalım dolmuşa binmeden önce.
- gerek yok abi, bizim tekel var, oradan alırız.
- peki.
dolmuştan inilir, tekele girilir...
- ooo, mehmet abi nasılsın?
- ooo, genç nerdesin ya iki gündür?
- abi hiç sorma yav, sınavlar falan.
- yok yazdım seni dün gece...
- ha ha...
- ha ha...
tekelden çıkılır...
- abi sen de her akşam içiyorsun galiba.
- he yav, bizim tekelle çok samimiyiz.
- iyi bok yemişsin afedersin.
- ...