`ferhan şensoy``un seyircili seyir defteri adlı oyununun sonunda hep beraber söyledikleri, nakaratı kulaktan düşmeyen satirik şarkısı.
güneş batmış gök lacivert kırmızı, henüz ortada yok kutupyıldızı. bir soluğan dalga var tam kıçımdan vuruyor. ben votkayı koymuşum, tam votkayı koymuşum, haydi demir tarıyor. içimden garip bir ses, al demiri git diyor. derinden gelen bir ses, sen sabahı bekleme, geceden al demiri, gün doğmadan git diyor. gece korkunç bir tür savaş durumu, henüz ortada yok beklenen kurtarıcı. bir sarışın abla var, uzun etek giyiyor, pembe saçı boyuyor, enflasyon azdıkça pkk`yı vuruyor. içimden garip bir ses, vira demir git diyor. denizden gelen bir ses, sen sabahı bekleme, geceden al demiri, al demiri gel diyor. gün doğuyor gök bulutlu turuncu, henüz ortada yok beklenen güneş. yukarda bir baba var bizle dalga geçiyor. tam uslandı sanırken birden faul yapıyor. içimden garip bir ses, vira demir git diyor. denizden gelen bir ses, sen sabahı bekleme, geceden al demiri, gün doğmadan git diyor. uyanıp içimin sesine, varsın bozuk olsun pusula. sular nereye götürürse... karalar çok sınırlıdır, dünya denizden ibaret, vira demir, eyvallah! varsın sizin olsun, rüşvetli, pet şişeli, kasvetli, dolarlı, deutsch mark`lı, multi-mega medyalı, hem aids`li, hem nükleer bombalı, hem kardeş kavgalı, terbiyesiz, kültürsüz, saygısız, denizinde sebzeler yüzen, yeşili traji-keltoş! çimentosu göğü delen, gökdelenler arasından denize bakan, çok arabesk... ne zırvalasam rap... çalışmak çok ayıp, hırsızlık grekoromen, kenefleri denize akan dünyanız, varsın sizin olsun. güneş doğdu, gök günaydın turuncu, henüz ortada yok huzur bilinci. içimden gelen garip bir ses, al demiri git diyor. içimden garip bir ses sen sonunu bekleme, tez elden al demiri, gün doğarken git diyor.