Bir şeyden uzun süre yoksun kalan kimse, onu gördüğü anda ele geçirmek ister; kendinden geçercesine ona saldırır, sanki kudurmuş gibidir, gözü hiçbir şeyi görmez, tek düşündüğü uzun süre yokluğunu çektiği o nesnedir.
acıkmış kudurmuştan beterdir
açlık hissinin doyurulmaması durumunda sinirleri harap etmekle birlikte kişide aşırı sinirli, gergin bir hal oluşturacağı anlamına da gelen atasözü.
(bkz: alışmış kudurmuştan beterdir)