tedavisi mümkün olmayan hastalıklarda, canlının yaşamına (görece) ağrısız bir yöntemle son verilmesidir.
`tıbbi çözümsüzlük sebebiyle kişinin, yaşamına tıbbi yardımla, görece acısız bir şekilde son verilmesini talep etme hakkı` olarak özetleyebileceğimiz, ötanazinin bir hak olarak değerlendirilmesi hususu, tıp etiği ve hukuka dair birçok tartışmayı içinde barındırmaktadır. ötanazi hakkı bazı ülkelerce yasa ile vatandaşlarına tanınmıştır, bazı ülkelerde ise ötanazi hakkı, başka bir deyişle ötanazinin yasal uygulaması bulunmamaktadır.
(bkz: the sea inside)
(bkz: euthanasia)
ötanazi
Türkiye cumhuriyeti sınırları içerisinde uygulanması yasal açıdan mümkün değildir.
nitekim türk ceza kanunu intihara yönlendirme konusunda düzenlenemeler getirmiştir:
--- alıntı ---
Madde 84
-
(1) Başkasını intihara azmettiren, teşvik eden, başkasının intihar kararını kuvvetlendiren ya da başkasının intiharına herhangi bir şekilde yardım eden kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(2) İntiharın gerçekleşmesi durumunda, kişi dört yıldan on yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(3) Başkalarını intihara alenen teşvik eden kişi, üç yıldan sekiz yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(4) İşlediği fiilin anlam ve sonuçlarını algılama yeteneği gelişmemiş olan veya ortadan kaldırılan kişileri intihara sevk edenlerle cebir veya tehdit kullanmak suretiyle kişileri intihara mecbur edenler, kasten öldürme suçundan sorumlu tutulurlar.
kaynak:http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5237.pdf
--- alıntı ---
Bununla birlikte ötanazi, uygulamaya onay vermiş olan veya olmayan tüm ülkelerde başta etik boyutu olmak üzere tartışmalara açık bir uygulamadır. özellikle inkar evresindeki hastalarn tercihlerinin sağlıklı olup olmaması tartışılan bir konu olup ötanaziye izin verilecekse dahi durumun ortaya çıkmasının ardından belirli bir süre geçmesi şartı koşulması akla yatkın gelendir.
Ayrıca özellikle anında ölüm sağlamayan bir yöntem uygulandığında ötanazi talep eden kişinin bilinci kapandıktan sonra ailesinin aksi yönde bir talebi olması durumunda nasıl davranılması gerektiği de yasal olarak önünü açmadan önce karara bağlanmalıdır.
Ancak, aydınlatılmış onam kapsamında sayılabilecek ve hastanın tedaviyi reddetmesi olarak değerlendirilebilecek olan do not resuscitate emirlerinin dahi geçerliliği tartışma konusuyken türkiye`de ötanazi uygulanmasına izin verilmesi pek mümkün görünmüyor.
İslami açıdan bakıldığında ise dini açıdan intihar etmesi yasaklanmış olan bireyin, kendi canına başkası eliyle son verilmesine rıza göstermesinin caiz olması beklenemez. özellikle dini boyutu söz konusu olduğunda ötanazi talep eden kişinin çektiklerininin bilinip bilinmediği eleştirisi yöneltilebilir ise de en nihayetinde dinin hükümleri bellidir. bunun ötesinde kişinin her eylemi aynı diğer yasaklanmış fiillerde olduğu gibi kişinin kendi iradesinin sonucudur.
nitekim türk ceza kanunu intihara yönlendirme konusunda düzenlenemeler getirmiştir:
--- alıntı ---
Madde 84
-
(1) Başkasını intihara azmettiren, teşvik eden, başkasının intihar kararını kuvvetlendiren ya da başkasının intiharına herhangi bir şekilde yardım eden kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(2) İntiharın gerçekleşmesi durumunda, kişi dört yıldan on yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(3) Başkalarını intihara alenen teşvik eden kişi, üç yıldan sekiz yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
(4) İşlediği fiilin anlam ve sonuçlarını algılama yeteneği gelişmemiş olan veya ortadan kaldırılan kişileri intihara sevk edenlerle cebir veya tehdit kullanmak suretiyle kişileri intihara mecbur edenler, kasten öldürme suçundan sorumlu tutulurlar.
kaynak:http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5237.pdf
--- alıntı ---
Bununla birlikte ötanazi, uygulamaya onay vermiş olan veya olmayan tüm ülkelerde başta etik boyutu olmak üzere tartışmalara açık bir uygulamadır. özellikle inkar evresindeki hastalarn tercihlerinin sağlıklı olup olmaması tartışılan bir konu olup ötanaziye izin verilecekse dahi durumun ortaya çıkmasının ardından belirli bir süre geçmesi şartı koşulması akla yatkın gelendir.
Ayrıca özellikle anında ölüm sağlamayan bir yöntem uygulandığında ötanazi talep eden kişinin bilinci kapandıktan sonra ailesinin aksi yönde bir talebi olması durumunda nasıl davranılması gerektiği de yasal olarak önünü açmadan önce karara bağlanmalıdır.
Ancak, aydınlatılmış onam kapsamında sayılabilecek ve hastanın tedaviyi reddetmesi olarak değerlendirilebilecek olan do not resuscitate emirlerinin dahi geçerliliği tartışma konusuyken türkiye`de ötanazi uygulanmasına izin verilmesi pek mümkün görünmüyor.
İslami açıdan bakıldığında ise dini açıdan intihar etmesi yasaklanmış olan bireyin, kendi canına başkası eliyle son verilmesine rıza göstermesinin caiz olması beklenemez. özellikle dini boyutu söz konusu olduğunda ötanazi talep eden kişinin çektiklerininin bilinip bilinmediği eleştirisi yöneltilebilir ise de en nihayetinde dinin hükümleri bellidir. bunun ötesinde kişinin her eylemi aynı diğer yasaklanmış fiillerde olduğu gibi kişinin kendi iradesinin sonucudur.
doğumuma karışamayan adamın ölümüme karışmak istemesi.