sanatsal yönleri ağır basan insanlarla fazla içli dışlı olmanın dayanılmaz hafifliklerinden biri. güzel bir bahar günüdür, bir grup insanla çay bahçesinde oturulurken gözünüz bazı dış mihrakların provokasyonuyla ekmek parçasını bölüşmek hususunda ihtilaf haline düşen serçelere takılır... ağaç dallarının arasından süzülen güneş ışıkları + bahar havasının sarhoş edici etkisi + serçelerin muhteşem dansı = hazzın dorukları... yanınızda oturmakta olan arkadaşınız kadrajdan aldığınız hazzı fark eder ve ellerini şefkatle saçınıza yüzünüze uzatır...
- sen ne şirin estetik öznesin öyle...
- beni nesneleştirmekten vazgeçer misin
- ?
- ...
- bak işte uçtu gitti kuşlar
- ya ya...