teknolojiyle ilk tanışması şaşı olasıya kadar saatlerce ateriye kitlenmekle gerçekleşen bir kuşağın her gördüğü yeni elektronik aygıta yine aynı atari mantığıyla yaklaşmasının nihai sonucu (bizim kuşağımız eve alınan her yeni elektronik aygıtın düğmelerini kaptan spak`ın ana kumandası sanan ve onu en geç 1 ayda tamirciye postalayan bir kuşaktır)...
cep telefonlarının yaygınlaşmaya başladığı yılların ergenlik sonrası ilk gençlik yıllarına denk geldiği bu kuşak cep telefonu-ateri ilişkilendirmesine ilk olarak `geçirdim!` olayıyla başlamıştır.
`geçirdim!` olayı, kanka olan iki kişinin genellikle gece geç saatlerde yapacak bir iş bulamamalarından kaynaklanan can sıkıntısıyla bir süre karşılıklı olarak çağrılaştıktan sonra çağrılaşmalarını hızlandırmalarıyla başlar; bu süreç `oynamaya hazır mısın?`= it dalaşı sürecidir. telefonlarına adeta sipere yatmış durumda pusuda bekleyen iki asker gibi kitlenen bu iki kankacanın, bir yandan karşı tarafın çağrılarını açarak(havada yakalayarak) saniye geçirmeye çalışırken diğer yandan kendi bıraktığı çağrıları karşı tarafa açtırmadan bırakmış olmak esastır. bunu en hızlı ve çok sayıda yaparak karşısındakini pes ettiren taraf oyunun galibidir. oyun, pes ettiği anlaşılan tarafa `nasıl geçirdim ama, hi ho ho ha` mesajı yollamak ve `hasiktir lan` mesajını almakla son bulur.
daha sonraki yılları ise olarak tanımlamak mümkündür. `çağrı bıraktığım zaman apartmanın önünde olucam` ya da `çağrı bırakırsam anla ki babam izin vermio` vb. içerikli mesajlara zamanla 3 çağrı= `seni seviyorum!`, kısacık bip çağrı= `seni hayvanlar gibi seviyorum` lar da eklenir... bu ilginç yurdum manzaraları karşısında insanın değil çağrı bırakmak, cep telefonu taşımaya bile korkar hale gelmesi pek doğaldır; çünkü cep telefonuyla ücretsiz olarak iletişim kurabilen hatta bu iletişime derin anlamlar yükleyebilen tek ulus bizizdir.
nah, buraya yazıyorum efendim: pek yakında kendisine gelen bir cep telefonu çağrısından aldatıldığı anlamını çıkararak 30 yerinden karısını bıçaklayan bir türk`e gelme ihtimalimiz azımsanamayacak kadar yüksektir.