muazzam bir jacques prevert şiiri.
ışık şehrinin bir mahallesindeydi
hep karanlıktı hep havasızdı
yaz kışa benzerdi hep kıştı
kadın merdivendeydi
adam kadının yanındaydı yanyanaydılar
geceydi
kükürt kokuyordu
çünkü öğleden sonra tahtakurularını
öldürmüşlerdi
ve kadın adama diyordu ki
burası karanlık
hava yok
kış yaz gibi her zaman kış
yüce tanrı`nın güneşi aydınlatmıyor bu yanları
zengin mahalleleriyle onun işi gücü
sık beni kollarında
sar beni
beni sar durmadan
sar beni
daha sonra demek çok sonra demektir
yaşıyorsak işte şimdi
burada insan çatlar her şeyden
sıcaktan soğuktan
insan buz tutar boğulur insan
eğer beni sarmaz bırakırsan
boğulur ölürüm gibi geliyor
senin yaşın onbeş ben de onbeş yaşındayım
ikimiz otuz ederiz
otuz yaşında çocuk sayılmaz insan
tam çalışma yaşı
tam sevişme yaşı
daha sonra demek çok geç demektir
yaşıyorsak işte şimdi
sar beni!
(çeviren: eray canberk)