felsefede insan zihninden bağımsız bir gerçekliğin varolduğunu ve insan varlığının bu gerçekliğin bilgisini akıl ya da deney yoluyla bilebileceğini savunan ve dolayısıyla felsefede, nesneden hareket eden bütün bir ilk ve ortaçağ felsefelerinden sonra, modern felsefenin hareket noktasının özne olmasını ifade eden deyim.