bir `victor hugo` şiiri.
ne kadar değismissin ben görmeyeli,
ellerin güzelliğini kaybetmiş nasırdan,
hüzün rengi almış saçlarının her teli
gözlerine gölgeler düşmüş kahirdan,
gözlerin ki, gördüğüm gözlerin en güzeli
ne kadar değismişsin ben görmeyeli
böyle mahsun kederli değildin eskiden
fikir fikir gülerdi gözlerinin içi
dudakların nemliydi sevgiden, arzudan
yapraklarına çiğ düsmüş karanfiller gibi
baygın kokusuna anılarla beraber giden
böyle mahsun kederli değildin eskiden
sevdiklerin vefasız mıydı bu kadar
ağlamaktan mı karardı gözlerin
bir zamanlar göz yaşını sevmezdin
simdi neden yaşardı gözlerin
hasta misin, yorgun musun nen var
sevdiklerin vefasız miydi bu kadar
arzular vardır bilirsin anlatılamaz
eskisi gibi kalsaydın ne olurdu
taptaze, ipilik kar gibi beyaz
keder sana yakısmıyor gül biraz
arzular vardır bilirsin anlatılamaz.