bir iletişim gerçeğidir.
kabaca şudur: bir insanla teke tek konuştuğunuz vakit o insan sağa sola bakamaz çünkü yalnız ikiniz varsınızdır. ama aynı anda birkaç kişi ile sohbet ediyorsanız bu insanlardan biri kalkıp çay almaya gidebilir, sağa sola bakabilir ya da hayal aleminde bir yerlere dalıp gidebilir. psikolojik olarak ölçü şudur ki: bir sohbette 50 kişi var ise bu 50 kişiden her biri kendini sohbetin 1/50`sinden sorumlu hisseder... çok kısa bir örnek: istiklal marşı sırasında müdür konuşurken yanımızdaki arkadaşa şaka yapabiliriz ama müdürün odasında bire bir konuşurken kıpırdayamayız bile. halbuki konuşan aynı kişi, biraz tuhaf ve incelenmeye değer bence.