gülten akın şiiridir.
kimse tanımasın için onları
şairler kimi sözcüklerini yok ettiler
bütün öyküleri yazıp tüketti
bir kendi öyküsü kaldı dışarda
kuşluğun son kuşu çekilirken
sular uzaklaşır kıyı genişler
işaret tırnağım boyandı, çıkmaz
bir kölenin gövdesine döndü gövdem
en ağır sınavdan en saf olan geçer
öder, geçer
http://www.siir.gen.tr/siir/g/gulten_akin/akan_suyu_yakalayip_durdurmaktir_meal.htm