insanın yaşlanmasına ve bilinçaltının zenginleşmesine paralel olarak, bir yaştan sonra, insanın maziye daha fazla dalar olması durumudur.
insan özler lakin, `hayatın kurdu` olmadığı zamanlarını, saf olduğu dönemlerini, ve belki de hiçbir şey düşünmeden, sadece eğlendiği yıllarını.
... çocukluğun geçtiği yerler, ilk gençliğe adım, toplum tarafından kabul görüş, yaşanılan dünyayı sorgulamaya başlayışlar, aile ile yaşanan ilk çatışmalar, ilk sevgili, ilk alkol, büyüdükçe artan kavrayış ve bunun yanında beliren dünya sorumluluğu; büyümek... özlemek...
ne garip. yaşıyoruz. oysa ki etten ve kemikteniz sonuçta.