1840-1917 yılları arasında yaşamış, heykeltraş olarak ün yapmış sanatçıdır. rodin, modern heykel sanatının atası sayılmasına karşın, geçmişe baş kaldırıda bulunmadı. geleneksel olarak eğitildi, işine ustalıkla yaklaştı ve paris'in önde gelen sanat okullarına kabul edilmese de akademik onay istedi. heykellerinde karmaşık, kavgacı, kile derince gizlenmiş yüzeyleri modelleme yeteneğine sahiptir.
rodin'in en kayda değer heykelleri hayatı boyunca yumuşak bir üslupla eleştirilmiştir. bu eserleri heykel geleneğindeki dekoratif, basmakalıp ve çokça tematik olan baskın figürlerle çatışmaktadır. rodin'in en çarpıcı eserleri; insan vücudunu gerçeklikle modelleyen, karakter ve fiziği öven mitoloji ve alegoriden beslenir.
1875 yılında brüksel'de ilk tam ölçülü işi olan tunç çağı'nı yaratmıştır. bu eseri, 'louvre müzesi''nde gözlemlediği 'michelangelo''nun 'dying slave' ilham alınarak figürünün çizildiği belçikalı bir askerin modelliğini yaptığı bir çalışmasıdır. bu, michelangelo'nun insan formu üzerindeki ustalığı ile kendisinin insan doğasına dair duygularının kombinasyonunun denemesidir. rodin, modeli üzerinde -hareketliyken ve istirahatte- her açıdan çalışmış, perspektif eklemeleri için merdiven monte etmiş ve mum ışığında kilden modeller yapmıştır.
ikinci çıplak erkek figürü 1878 yılında tamamladığı vaaz veren vaftizci 'yahya' idi. bu sefer gerçek insan boyutundan kaçınarak yahya'yı 2 m. büyüklüğünde yapmıştır. tunç çağı, statik olarak poz vermişken yahya jestler yapar ve gözlemciye doğru hareket edecekmiş gibi gözükür. fiziksel olarak imkansız olsa da ve teknik olarak edinmiş olduğu başarı döneminde kritize edilmiş olsa da figürün iki ayağı da sıkıca yere basmasına rağmen yürüme etkisi başarıyla verilmiştir. başlığına rağmen, heykel dini bir temaya sahip değildir.
cehennem kapıları, 1880 yılında fransız hükümeti'nce paris dekoratif sanatlar müzesi için ana kapı olarak sipariş edilmişti. müze hiç inşa edilmemesine karşın rodin, yüksek rölyeflerle dante'nin cehennem eserinin resmedilişi olan muazzam bir heykel grubu cehennem kapıları üzerinde bütün hayatı boyunca çalışmıştır.
cehennem kapıları son haline 186 figürle ulaştı. rodin'in 'düşünen adam', 'üç gölge' ve 'öpücük' gibi birçok iyi bilinen heykeli bu kompozisyon için planlanmış desenlerdi ve her biri ileriki zamanlarda ayrı ve bağımsız eser haline gelmiştir. bu kapıdan ayrılan diğer çok bilinen eserleri ise 'ugolino', 'fugit amor', 'düşen adam' ve 'savurgan oğul''dur.
düşünen adam ('dante''den sonra şair olarak adlandırılmıştır) dünya'da en bilindik heykeller arasındadır. orjinali 1879-1889 yılları arasında yüksek bronze bir parçadan yaratılmış 70 cm. boyutundadır ve yukarıdan aşağıyı seyreden bir figür olarak kapının pervazı için dizayn edilmiştir.
düşünen adam, açık bir şekilde incil'deki 'adem' ve mitolojideki 'promete' bakış açısından 'dante''yi tasvir eder.
'yüzyıl savaşları' boyunca kral 3. edward, calais kasabasını kuşatma altına alır ve kral kasaba halkının toplu halde öldürülmesini emreder. kral, kasabanın ileri gelen kişilerinden altısının ölmeleri için çıplak kafalı, çıplak ayaklı ve boyunlarına halat geçirilmiş şekilde hazırlanması durumunda kasaba halkını öldürmeyeceğini söyler. infaz edilmeleri emri verildiği sırada kral'ın kraliçe'si affedilmeleri için yalvarır. calais kaabası sakinleri, adamların kral'ın kampını terkedip kasabanın kapısının ve hisarlarının anahtarlarını taşırken resmetmiştir.
ilk olarak 1889 yılında sunulan calais kasabası sakinleri 1814 kg ağırlığında ve figürleri 2m.yi bulan bronz bir heykeldir. altı erkek de bir bütünlük içerisinde ve kahramansı bir duruş sergilemez. her bir erkek, kardeşlerinden kendini izole etmekten ziyade her biri ayrı ayrı kendini bekleyen kaderin üzerinde düşünür ve bu kaderle mücadele eder.
rodin, karakter ve duygulardan ziyade anıtsal anlatımla daha az bağdaşan bir doğabilimcidir. yüzyıllardır süre gelen geleneklerden ayrılarak yunan idealizmi, barok ve neo-barok hareketinin dekoratifliğini başka yöne çevirir. heykelleri bireyselliği, etin somutluğunu ve detaylı, dokulu yüzey ve gölge-ışık oyunları aracılığıyla duyguları öne sürerek vurgular. geleneksel akademik duruşları kopyalamak yerine rodin, amatör modeller, sokak oyuncuları, akrobatlar, güçlü erkek ve dançılarla çalışmayı tercih etmiştir.
(bkz: camille claudel)