sorunların tek kaynağı.
bu bağlamda samimiyet şiarını gönüllere kuramamak eylemlerin farklılaşmasını sağlıyor. niyetlerimiz belli ama davranışlarımız belirsizlik içinde yüzdüğü için boğulup duruyoruz.
kitle psikolojisi ile hareket ettiğimizden, gözler önüne fert olarak düştüğümüz zaman değişiklik içine yuvarlanan söylemlerimiz fikirlerimizle uyuşmuyor. bu da içtenliği ve niteliği azaltıyor.
''öznelsen öznelliğini kabullen... yok eğer ben nesnellerle bir bütünüm diyorsan ne isen o ol'' derler adama!