napoleon savaşları sırasında danimarka ile isveç arasındaki çarpışmaları sona erdiren antlaşma (14 ocak 1814).
antlaşma uyarınca danimarka'nın norveç'i isveç'e bırakmasıyla 1380'de kurulmuş olan birlik sona ermiş, danimarka'nın baltık bölgesi ve avrupa'daki gücü de azalmıştır.
antlaşma isveç'in 1809'da finlandiya ve aland adalarını (ahvenanmaa) rusya'ya bırakmasıyla doğan kaybını bir ölçüde dengeliyordu.
danimarka ile birliğe öteden beri karşı çıkan norveç ise pazarlık konusu yapılmasına sert tepki gösterdi ve isveç'le birleşmeye karşı koymak amacıyla kendi anayasasını hazırladı.
kiel antlaşması'na silahla direnmeye karar vererek isveç'i anayasasını kabul etmeye zorladı; sonuçta 1905'e değin süren birleşik bir krallık kuruldu.
danimarka, eski norveç toprakları olan grönland, izlanda ve faroe adalarını elinde tutmasına karşın norveç'i yitirmesi yüzünden siyasal ve ekonomik zarara uğradı.