harf diziminden, fonetiğinden olsa gerek anlamlarını bire bir karşılayan sözcüklerdir.
mesela; şeffaf. f harfindeki pekişme hali onda bir transparanlık duygusu yaratıyor. aynı zamanda da kapalı olmama durumu da veriyor. keza, hassas sözcüğü. söylerken bile kırılcakmış gibi duruyor. ya da naif sözcüğü. belli ki zaten bir iyilik var her hücresinde.
ve daha şimdi akla gelmeyen bir sürü sözcük.