tanım: unutkanlığın sözlüğe yansıma biçimi.
kişisel yorum; sürekli olarak yaşadığım olay. şöyle ki; yaşamdaki nüanslardan birisini yakalıyorum özenle kafamda tasarlıyorum konunun gidişatını hatta cümleleri dahi oluşturuyorum sözlüğe girdiğim zaman yazmak üzere belleğime havale ediyorum fakat sözlüğe girdim mi fıs. bakıyorum hiçbir şey kalmamış zihnimde. afedersiniz geçen tuvalette sıçıyordum - beynimin optimum çalıştığı yegane mekandır tuvalet- türkiye'deki dizilerin amerikan vizesi taşıması üzerine zihnimin sınırlarını zorlayacak derecede düşünüyorum, freud benzeri saptamalar yapmaktayım, marx misali tahlillerde bulunuyorum, günümüz düşünürlerin konu hakkındaki abstrakt varoluşsal anksiyete saptamasından öteye geçemeyen yorumları yanında, sosyoloji-psikoloji-felsefe dallarına sanki aidiyet ve tabiiyet bağlarım varmışcasına bakış açıları sergiliyorum, tanrıyla konu üzerine diyalog halindeyim ama sıçma eyleminin son bulması ve akabinde telezivyonu açıp paris hilton'u gördükten sonra dağarcığımdaki tüm bilgiler uçuyor. ama çözümü buldum bundan sonra tuvalete bilgisayarı yanıma alıp giricem en az geçirdiğim süre 40 dakika zaten hem elektrikten tasarruf olur hem performans sıkıntısı çekmem. ekranda porno varken sanırım daha kolay olur içini boşaltmak. sözlükte kazanır bende kazanırım.