dallamalıktır.
şimdi dallamalıklarından eminim bunların ancak kendilerini övme seanslarına çok pis yaklaşmak istiyorum affınıza sığınarak.
efenim malumunuz insanevladı şerefsizdir. evet evet, sen de. bu satırları okuyor olmanın, ya da bu satırları yazıyor olmanın hiç bir farkı yok aslında biliyor musun? evet şerefsiz bir şeyiz. ve aslında şerefsizliğimizi de biz kendimi yarattık, şeref diye bi kavram olmasa ne olacaktı? şerefsiz olmayacaktı. tıpkı, namussuz, ahlaksız, terbiyesiz, haysiyetsiz gibi.
neyse konumuza dönecek olursak, insanların kendini övüş seansları çok gariptir. bak en ters örneği vereyim size, hem de kendi şerefsizliğimden.
şuan mesela size kendini öven dallamalardan bahsederek bir nevi, çok zekiyim bak ben bu şerefsizleri hemen anlıyorum, hatta yetmiyor kendini övenleri eleştirirken kendimi de işin içine katacak kadar, objektifim. ve sonra kendimden örnek verecek kadar da özgüven sahibiyim.
insan böyle bir şey işte. bu dallamalar da hepimiziz.