bir kazım öz'ün filmi. 1990lı yıllarda öğrenci hareketi hala canlı iken geçen bir hikayeyi konu alan bir senaryoya sahip. öyle içten bir senaryo ki, 155 dakika süren film o uzun süresine rağmen hiç bir şekilde sıkmamakta ve filmden kopulmamakta.
cemal'e sorulan ulusal kimlik sorusuna verdiği alevi cevabı şaşırtmalı; kürt olduğunu inkar etmesine yine şaşırmalı. sonrasında 1990lı yıllarda yaşanan bu hikayenin ardından 2008'e gelindiğinde nelerin değiştiğine ve nasıl değiştiğine uzun uzun kafa yormalı kanımca.
şahsım için ise; ne üniversite öğrenciliğim o dönemdeydi, ne de filmde üzerinde durulan hareketin içerisinde yer alan biriyim. ama filmin sürdüğü üç saat boyunca o filmin içerisindeydim, hikaye bizim hikayemizdi, bu toprakların hikayesiydi ne de olsa. o kadar sıcak ve içten bir anlatımla, o hala akılda dönüp duran diyaloglarla, karakterlerinin samimiyetiyle kızdığımız, bazen güldüğümüz, bazen sevinçleri sevinçlerimiz olduğu bizden bir film işte. hele ki film süresince anılan isimleriyle, hele ki cemal'in dersim'den gidişinin ve dersim'e gelişinin simgeleriyle, hele ki mahmut'uyla, hele ki kazım öz'ü ile..