Anadolu da konuşma esnasında özünden farklı ifadeler kurmaya çalışma işidir. sayı mı demez sahiden mi der, iriza emmi demez rıza amca der. ilağen demez leğen der falan filan.
büyük şehire gidip iki üç kelimeyi kitap kelimesi şeklinde söylemeyi öğrenip bunu köydeki ahmet amca'ya göstermeye çalışan tiplemeye ahmet amca'nın söyleyeceği sözdür.
"dünkü bok geçmiş karşıma dil kırıyor"
derler adama.
