hypokeimeno- non-subject terimi aristoteles'te, sonra da ortaçağ'da töz anlamına kullanılır; ancak 17. yüzyıldan beri bugünkü anlamını kazanır, ruhbilim ve bilgi kuramı açısından "ben" anlamını alır: kendini ben-olmayanın, nesnenin (object'in ) karşısında bulan, karşısına koyan ya da karşısına konduğu, kendini karşısında bulduğu nesneye bilme ve eyleme ereği ile yönelen birey. ruhbilim açısından: ruhsal yaşantıların taşıyıcısı, düşünen, tasarımlayan, bilen, duyan, isteyen ben. bilgi kuramı açısından: bilen, bilmeye yönelen, ama kendisi bilgi nesnesi olmayan varlık. mantık - dilbilgisi açısından: yüklemin taşıyıcısı = özne; kendisi üzerine bir şey söylenen = konu.
özne
gizlisi olan, sözdesi olan cümle öğesidir. yükleme ...en kim, ...an kim diye soru sorunca onu işaret eder.