filmin kalitesini filmin güldürüp güldürmediği üzerine ölçülendiren insanların bakış açılarıdır. onlara göre kamera doğru açıdan yanlış açıdan çekmiş, ışık ayarı nasıldır, senaryoda bir sakatlık var mı hiçbir önemi yoktur zira bu zihniyete sahip insanlar için bir filmin kaliteli olmasının iki ölçüsü vardır; gülmek ya da ağlamak.
evet, bu hayatta hepimiz gülmek isteriz. gülmek, insanın yapabileceği en iyi tepkilerden biridir. öte yandan, her güldürü filmi kötüdür gibi bir yargı çıkarmak da saçma olur buradan, yalnız, ölçünün tek başına gülmek olması faciadır, sanata hakarettir.
(bkz: bir film kalitesi kriteri olarak ağlamak)