insanların vahşete tanık olma güdüsü ve egosunun kabarttığı ekol. sanırsın ki tekmili kainat sadece aslanlar ceylanları kovaladığı zaman çekmeye ve izlemeye değer. kim yaratıyor lan bu algıyı? dünyada kala kala birkaç bin aslan kalmışken, bunların topunun soyunu kurutmuşken neden her gece televizyonu açtığımda bir aslanı ya da bir çitayı oradan oraya koştururken izliyorum ben? yok mu bir uzay, evren belgeseli? endemik bitki türleri ile ilgili belgesel çeken insan kalmadı mı şu medya aleminde?