max weber`in son sömürge çocuk isimli kitabında geçen ve hayatın özetini ortaya koyan cümledir. çocukken hayaller kurarız, biraz büyürüz ve dünyanın, daha doğrusu kurulu sistemin zorlukları ile karşılaşırız. oysa bu zorluklar dünyanın zorluğu olmaktan öte adem evvelin adem evvele ettiği zorluklardan başka bir şey değildir. ama bunu böyle belleriz. mecburuzdur, ayak uydurmak zorundayızdır. ayak uydururuz, kimimiz daha da ötelere gider, `ben çektim o da çeksin` der `ben çektim o çekmesin` diyeceğine. ve insan, insanlığından çıkar ama aslında hepimiz çocuğuzdur, değilse hepimiz aynı kara toprağın altına gireceğizdir ve bu hırs niyedir?