öğrenildikçe içine girilen, zaman geçtikçe daha çok öğrenilen durumdur.
kapıyı açıp eve girdiğinizde size gülümseyen ve genlerinde sizden bazı özellikler taşıyan bir varlık karşınızda.
kızım ya da oğlum diye yaklaşırsınız
canım dersiniz, kuzum dersiniz, yoldaş dersiniz
yani en değer verdiğiniz, en çok korumak istediğiniz ne ise onu yakıştırırsınız ona.
o elini uzatır dokunur yanağınıza, burnunuza.
kaşınan dişleri yüzünden ısırmaya çalışır yanağınızı, kulağınızı.
severken kaldırırsınız havaya `ta ta ta taaaaaaa bu kadar olmuş benim kızım` dersiniz o anda üstünüze kusar ama o kusmuk bile o anki eğlencenizi bölmeye yetmez.
sabah işe gideceksinizdir, ama uyumaz bir türlü sadece siz konuşunca susuyor siz susunca ağlıyordur. yapabildiğiniz en saçma konuşmaları yaparsınız belki ama onun için konuşursunuz bazen `hadi kızım uyu artık diye` sitem edersiniz ama üzülür diye bunu bile mutlu mutlu söylersiniz.
normalde tiksindiğiniz onlarca şey mesele o olunca olağan ve güzel gelir.
sonra araya mesafe girer özlemek ne demek o zaman anlarsın.