devlet tiyatroları tarafından sahnelenen duşan kovaçeviç oyunudur.
Bülent Emin Yarar, Yetkin Dikinciler, Gülen Çehreli ve Cenap Oğuz yer aldığı, Bülent Emin Yarar ve Yetkin Dikinciler'in döktürdüğü oyundur aynı zamanda.
bilet bulmak neredeyse imkansızdır, sabah saatlerinde gişe önünde saatlerce gişenin açılmasını beklemeniz gerekmektedir, bu yöntemle 2 kez izledim oyunu ve hala programı kontrol etmekteyim, tanıdığım herkesi teker teker yanıma alıp izletmek ve yeniden yeniden izlemek istemekteyim.
yetkin dikinciler gibi devasa bir adam sahnede nasıl daha da devleşir, bülent emin yarar gibi bir adam yüzünün her noktasını ayrı ayrı nasıl oynatır bunları hiç sıkılmadan tekrar tekrar izleyebilirim.
oyunla ilgili bilgiyi devlet tiyatroları resmi sitesinden aynen kopyalıyorum ben başlarsam bitiremeyebilirim:
"Dünyaca ünlü Sırp yazar Duşan Kovaçevic, Yugoslavya?daki büyük dönüşümden önceki ve sonraki toplumsal-politik yaşamı, bir entelektüelin yaşam öyküsü içinde, karakomedi türünde ve ironik bir üslupla anlatıyor. 40 yaşlarında bir edebiyat adamı, bir sekreter ve bir gizli polisin süprizlerle dolu soluk soluğa izlenecek hikayesi."
bir oyun sizi kahkahalara boğup sonra da mahvedip, ağlatabilir. boğazınızda kocaman bir yumruyla sizi koltuğunuzda sabitleyebilir, ta ki oyuncular selama çıkana kadar, ne düşüneceğinizi bilemez öylece kala kalırsınız, o iki büyük usta geldiğinde ayağa kalkmama gibi bir lüksünüz olamaz zaten. ahh nasıl da özlemişim.
oyunun en tatlı anlarından biri yetkin dikinciler'le göz göze gelme anlarım oldu, hatta bir kere de sorduğu soruya cevap verebilme şerefine nail olmuşumdur, bu da hayattaki en büyük şansım olarak bir kenarda dursun.
-- spoiler --
Sevgili Oğlum Teya,
Babanın doğum gününü kutlamak üzere Eylül ayında geleceğine söz vermiştin; karlar yağdı, Ocak ayı geçti, gelmedin. Mektupların gerisin geri dönüyor;onları sanki kendime yazmışım gibi bir duyguya kapılıyorum.
Oğlum bilemiyorum,hala babana dargın mısın? Bu umutsuzluk düzenini, onun ve onun kuşağından insanların kurduğunu mu düşünüyorsun hala;yoksa,benim gibi, düzenin onları da umutsuz kıldığının farkında mısın? Baban, yanlış insanlarla aynı safta da olsa ,doğruluk uğruna savaştığını savunacaktır son nefesine kadar. Nasıl olur, deme. Olur oğlum,olur. Kırk yıl çocukların akıllarına,daha aydınlık,daha güzel günlerin tohumlarını ekmeye çabaladım; biçtikleri yalnızca mutsuzluk oldu. Bu benim suçum değil. Baban bir gecede yaşlandıı.
Yaşamları boyunca görmedikleri saygıya, akıp giden zamanın yüzlerinde bıraktığı izler hatırına olsun kavuşabilmek için, bazı insanların, yaşlanmaya can attıklarını düşünüyorum kimi zaman. Bir yabancıdan söz eder gibi söz ediyor senden; ama dünyada en sevdiği sensin. Biliyorum ki , sevgisini senin yüzüne karşı hiç söylemeden göçüp gidecek. Yılbaşından hemen önce ,Yulka Teyzen öldü.Senin bir gün dediğin gibi,ben yeniden kederlere büründüm. Cenaze törenine, zavallı evlatlığı Sreten de katıldı. Seninle görüşüp görüşmediğini, nasıl olduğunu sordum ona.İşlerinin yoluna girdiğini, karnının tok, sırtının pek olduğunu söyledi.
Gönderdiğin ilaçlar elime geçti .Ama doğrusunu istersen,sevgili oğlum Teya,uzun süredir hiçbir ilaç kullanmıyorum. Senin gittiğin sabah hastalanmıştım; bu hastalığın ilacı yok. Belki kendi elinle getirirsin diye ilaç istemiştim senden. Mektuplarla bir çift eldiveni sana babanın polis okulundan arkadaşı Luka aracılığıyla gönderiyorum. Sevgili oğlum,son zamanlarda gözlerim çok zayıfladı; mektup yazarsan,elden getir ki bana okuyasın.
Seni seven annen.
-- spoiler --