yıllar yıllar, önce bugün bu saatlerde harbiye açık hava tiyatrosunda sahnede kendisine baktığım abim.
hala aklımda esen rüzgar ve düşen resmi var. resim düşünce feryat eden bir anne, isyan eden bir dede, sessizce ağlayan kardeşleri ve sahnede kazım abi.
evet belki ondan bugünkü bu durgunluğum.