mustafa kemal'in 1 mart 1922 tarihinde mecliste yaptığı konuşmada söylediği cümle. günümüzün kemalistleri tarafından da çokça dile getirilir; köylü milletin efendisidir denir. her ilkokul çocuğuna öğretilen tarihin verili an için değerlendirilme ilkesi bizim modern kemalistlerimiz için pek bir anlam ifade etmediğinden 1922 yılında söylenen bir söz her daim geçerliliğini korumaktadır.
alıntı---
türkiye'nin sahibi ve efendisi kimdir? bunun cevabını derhal birlikte verelim: türkiye'nin gerçek sahibi ve efendisi, gerçek üretici olan köylüdür. o halde, herkesten çok refah, saadet ve servete layık olan köylüdür. binaenaleyh, türkiye büyük millet meclisi hükümetinin iktisadi siyaseti, bu temel hedefi gerçekleştirmektir.
---alıntı
sanayileşmemiş osmanlıdan kopmaya çalışan kadroların, ülke nufüsunun en büyük çoğunluğunu oluşturan halk tabakası için böyle bir aidiyet yapmaları normal gözüküyor. bununla da yetinmiyorlar, en ücra köylere ideoloji taşıyorlar vs. ama aynı kadrolar "muasır" batı medeniyetlerine ulaşma yolunda sanayi hamlelerinde geri kalmıyorlar. yani köylü efendiliği bir hikayeden ibaret; çünkü çok iyi biliyoruz ki, "her iktidar tüm halkın iktidarı olduğunu iddia eder ve bu yönde söylem geliştirir" velhasılı köylü milletin efendisi falan değildir, ne 22'de ne de 08'de. mustafa kemal çıkışlı her sözü, ısıtıp ısıtıp yeniden söylemenin de bir alemi yok, tarih bilimine de zarar veriyor.