dürüst olmayan insanoğlunu hicve boğan hikaye.
bir gün iki uyanık terzi kralın huzuruna çıkar ve sadece zeki insanların gördüğü, aptalların göremediği bir kumaşı kendisine göstermiş gibi yaparak elbise dikeceklerini söyler. aptal gözükmek istemeyen kral kumaşı beğenmiş gibi yapıp, kabul eder ve terzilere de güzel bir miktar ödeme yapılır. durum ahaliye anlatıldıktan ve aslında var olmayan elbise dikildikten sonra kral, halkın huzruna çıplak bir şekilde çıkar. insanların hiçbiri bozuntuya vermez ve hepsi de aptal olduklarını gizlemek için elbiseyi görüp çok beğenmiş gibi yapar. ta ki çocuğun biri meydanda kralı görüp annesine: `kral çıplak anne. kral çıplak!` diye haykırıncaya kadar... bunun üzerine insanlar arasında kral sahiden çıplak uyanışları çığ gibi büyür ve sonunda tüm ahali kralın çıplak olduğunu onaylar. kral ise hala bozuntuya vermemesine rağmen tüm halkının önünde rezil olur, yerin dibine göçer.