İnsanı bi tuhaf sen adettir. Yardımdır güzeldir tamam ama ne bileyim dokanır adama.
Yani şair burada hiç tanımadığı bir insan dahi olsa bir ölüm olduğunu ve bu ölümün insanı üzdüğünü anlatmaktadır. O ayakkabının sahibi belki de bir gün önce sokaklarda yürüyordu ama şimdi göçtü gitti falan diye düşündüğünü söylüyor.