insanlık tarihi boyunca simyacıları uğraş konusu olan maddeyi altına çevirmenin gerçekleşmiş halidir.
kurşun yapısı gereği radyoaktif ışımayı az geçiren/geçirmeyen bir maddedir bu nedenledir ki nükleer santrallerde çekirdeğin etrafı kurşunla kaplanır.
soyvet döneminde de nükleer santraller kurşunla kaplanmıştı. ancak kapladım bitti demek olmuyor belirli sürelerde belirli kontroller ve güçlendirmeler gereklidir. işte o güçlendirmelerden birinde kurşunun iç tabakasında belirli noktalarda sararmalar görmüş sovyet mühendisler. sonrasından bir bakmışlar ki bu sarı bölgeler altın.
mesele araştırıldığında şöyle bir gerçeklik ortaya çıkmış.
kurşunun atom numarası 82. kurşun yoğun radyasyona maruz kaldığı bölgelerde proton kaybediyor. işte bu kayıp sayısı 3 olduğunda karşımıza atom numarası 79 olan başka bir madde çıkıyor. halk arasında bu maddeye altın deniyor.
tabi mesele anlatıldığı kadar basit bir süreç değil. ama özü bu.
şimdi teyzelerin döktüğü kurşunu alıp baz istasyonlarının karşına koyup altın olmasını beklemeyelim olur mu zira baz istasyonunun radyasyonu kurşunu altın yapamaz canlıyı cansız yapar.