feleğin alevli çemberinden atlayan bir aslan misali bir anlık sendelemeyle yelesi yanma ve köşeye geçip hayata tavır takınma durumudur. er kişinin, yürüdüğü yolda yeteri kadar sağlam bastığı adımlarla deli dolu ilerlerken akreple yelkovan arasına örülen ağları görememe ve onlara takılarak artık pes etme sürecine girmesidir. nefes alamama alsa bile aldığı nefesten haz almamaktır.
örnekleyecek olursak daha hemen hemen yolun başında olan bir gencin çarpık bir eğtitim sistemiyle hayatının ve tüm etik değerlerini okuma üzerine kurması, yarış atı sendromuna derinden kapılması başlıcasıdır. ilk okulda açı bulmayı öğrenir geometride, lisede o açının sinüsünü formülle hesaplamasını öğrenir. üniversiteye geldiğinde ise bunu onun için yapacak hesap makinasının varlığını keşfeder. oysa sin 75i hesaplamak için, hesaplanmasını öğrenmek için yıllarını vermiştir ancak çok fonksiyonel bir makinanın saniyenin onda birinde bu işlemi yapabildiğini görmektedir. aslında gördüğü başlı başına bu değildir, kapitalist düzende türlü türlü galeyana getirilen, en güzel dönemlerde, beynini körpecikken kullanması gereken yaşlarda uğraştığı boş işleri farketmektir. tek öğrenebildiği vatan sevgisidir, oda atalardan öğrenilegelmişlik ve ailenin eğitimiyle gerçekleşmektedir. [~ilgili çağrışım~ (bkz: devlet ile vatan arasındaki ince çizgi)]. işbu sebeplede yaşı ilerlese bile tek kalan şey bu güçlü bağdır. ancak vatanının hal ve tutumu, yani " gaflet ve dalalet" mesuplarının oyunları; hindistanda olduğu kadar olmasada, boş bilgilerle dolu bir sistemde, biraz daha yüksek not alarak kendini geriştirmeden ziyade ezberci eğitime katkıda bulunmak... sanırım bunu yazması hatta ve hatta okuması bile yeterince yormaktadır.
nedir ezberci eğitim; ezberci eğitim açık ve net olarak geri kalmış ülkelerde, sözde bir ilerleme ve medeniyete adım adım yaklaşabilme gayesiyle avutulan körpecik bedenlere, dünyanın temel çarkları tarafından uygulanan diş kırma yöntemi, ağacı yaşken çürütme biçimidir. daha başka bir deyişle yurdum gençliğini bitirmek ve gereksiz bilgilerle, medeniyet altında sunulan geriletici fikirleri empoze etmektir.
peki neden yorar bu eğitim; bu eğitimin yorma sebebi aslında çok açıktır ispatıda şöyledir; 21 yaşında bir genç düşünüyoruz üniversitede eğitim hayatına devam ediyor. kaç yaşında başlamış eğitime 7, kaç yaşında 21.. 21-7= 14 yıl yapar... 14 yılın, 8 yılı ilk öğretim, 4 yılı orta öğretim ve, şimdilik 2 yılı üniversite olduğunu baz alırsak, 12 yılda öğrendiği absürd bilgileri 2 yıllık kavrama becerisiyle çürütmüş ve değiştirmiştir. basit bir denklemle 14'e yüzde yüz dersek bunun 12 yılı yüzde 85 yaparki bu ürküten bir rakamdır. ancak tabiki bu 12 yıllık eğitimde oluşan eğitim ve öğrenim temeli boşa geçmemiştir, ancak üzerine çıkılan katlar temelin sağlamlığını gölge düşürmüş ve binayı komple yıkılma tehlikesi altına almıştır. (bkz: ikiz kuleler)...
işte tüm bu gerçekler karşısında; ülkesindeki gençliği görüp; en cahilinden en alimine kadar gözlemyebilme yetisine sahip herkesin göreceği bu farkında olmadan üzerimize uygulanan kapitalizmin getirdiği emparyalist akım, ülkemin taze beyinlerine gün ve gün çelme çakmaktadır. şu ana kadar yıkılmamasının tek sebebi bir yürek olabilme başarısı olsa dahi, artık bu oyunlara yenik düşmek üzere olan bireyin sarfettiği cümledir. ve direkt olarak dostuna söyler, çünkü bu oyunlar karşısında tek yürek olabilmek istemekte, herkesin bilinçlenmesini kendine düstur etmektedir. yorgunum dostlarım yorgunum artık...
meraklısına ;
(bkz: hindistan eğitim sistemi)
(bkz: kapitalizm)
(bkz: emperyalizm)
(bkz: ikiz kuleler)
(bkz: bir yürek olabilme başarısı)
self ayar;
(bkz: klavye kahramanı)