olsa da yine yesek kıvamında özlenilen akşamlar. şu günlere bakıp o günlerin huzurunu, doyumunu ve samimiyetini bulamamak. öyle de güzel akşamlardı.
80'li yılların pazar akşamları
çocukluğu 80`lerde geçenler için `anlatılmaz yaşanır` tadındaki tuhaf akşamlardır... gençler, toplanın bir hele: internetin, cep telefonunun ve sayısı binleri bulan televizyon kanallarının olmadığı, sadece trt1 in olduğu bir dünya hayal edin... şansınız varsa o pazar günü arkadaşlarınızla mahalle arasında top oynayabilmişsinizdir çünkü akşam sizi son derece travmatik bir zaman dilimi beklemektedir. önce anneniz sizi bir güzel banyoya sokar, leğenin içinde nur-u pak eder, arkasından ütü masasının başına geçer. siz banyodan pambuk gibi kıpkırmızı çıkmış halde -ki anne çitilemesi çocuğu dövercesinedir- babanız ve kardeşiniz ile birlikte bir yandan bizimkiler dizisini izler diğer yandan ödev yapmakla meşgul olursunuz. baharı felan neyse de kışın -havaların da erken kararmasıyla- son derece kasvetli bir dönemdi; 80`li yılların pazar akşamları...